Odporność na korozję Stalowe odlewy ze stopami o wysokiej temperaturze jest ściśle związany z jego składem chemicznym. To, czy na powierzchni materiału w wysokiej temperaturze i złożonym środowisku o wysokiej temperaturze i złożonym środowisku o wysokiej temperaturze i wysoce klejącej tlenek może być utworzone, jest kluczowym czynnikiem w określaniu jego odporności na korozję. Oto wpływ głównych elementów stopowych na jego odporność na korozję:
Chrom (CR) jest jednym z najważniejszych elementów odporności na korozję. Może reagować z tlenem w wysokich temperaturach, tworząc gęsty film ochronny tlenku chromu (Cr₂o₃), który może skutecznie zapobiegać tlenu, siarki i innych gazach korozyjnych przed dalszym atakowaniem matrycy metalowej. Zasadniczo wraz ze wzrostem zawartości chromu (ogólnie między 18% a 30%) odporność na oksydację i odporność na korozję siarkowania materiału jest znacznie ulepszona, więc wysokie stopy chromu są szeroko stosowane w atmosferze spalania zawierającej siarkę lub środowiskach utleniających wysoko temperatury.
Chociaż sam nikiel (Ni) nie jest silnym elementem utleniającym, może zwiększyć stabilność struktury austenitu i poprawić wytrzymałość i odporność na zmęczenie termiczne materiału w wysokich temperaturach. Ponadto nikiel może również poprawić odporność na korozję materiału w zmniejszaniu pożywki, takich jak niektóre kwaśne środowiska. Obecność niklu pomaga również poprawić ogólną zdolność do adhezji i naprawy folii tlenkowej.
Molybdenum (MO) ma dobrą odporność na korozję jonów chlorkowych, szczególnie w zapobieganiu korozji wżery i szczeliny. Może również zwiększyć stabilność materiału w zmniejszaniu kwasów (takich jak kwas solny i kwas siarkowy), więc jest często stosowany w środowiskach o wysoce korozyjnej, takich jak sprzęt chemiczny.
Krzem (SI) i aluminium (AL) mogą również tworzyć filmy ochronne tlenku (takie jak SiO₂ i Al₂o₃). Te tlenki są bardziej stabilne niż cr₂o₃ w określonych warunkach utleniania o wysokiej temperaturze, co pomaga poprawić oporność na utlenianie materiału. Jednak ich ilość dodania jest zwykle niska, w przeciwnym razie może wpływać na plastyczność i właściwości odlewania materiału.
Wpływ węgla (C) na odporność na korozję jest bardziej skomplikowany. Właściwa ilość węgla może poprawić wytrzymałość materiału i odporność na zużycie, ale zbyt wysoka zawartość węgla może z łatwością prowadzić do wytrącania węglików na granicach ziaren, powodując korozję między granatową, szczególnie podczas spawania lub usługi w wysokiej temperaturze. Dlatego w zastosowaniach wymagających dobrej odporności na korozję, często stosowane są projekty stopów o niskiej zawartości węgla lub ultra-niski.
Ponadto pierwiastki mikrochoplomowe, takie jak tytan (Ti) i Niobium (NB), mogą zmniejszyć tworzenie szkodliwych faz poprzez ustalenie azotu i stabilizując węgiel, pośrednio poprawiając oporność na korozję materiału, szczególnie pod względem odporności na korozję międzykręgową.
Odporność na korozję odlewów stali o wysokiej temperaturze jest określona przez synergistyczny efekt wielu elementów stopowych. Racjonalne dostosowanie składu chemicznego można osiągnąć doskonałe efekty ochrony w różnych środowiskach żrących. Na przykład zwiększenie zawartości chromu w atmosferze utleniającej, dodanie molibdenu do pożywki zawierającej chlor i wprowadzenie aluminium lub krzem w bardzo wysokiej temperaturze, w których wymagana jest oporność utleniania, są powszechnymi strategiami optymalizacyjnymi.
